ایسکمی سگمان قدامی پس از قطع عضلات خارج چشمی در یک مدل حیوانی

هدف: مقایسه فراوانی و شدت ایسکمی سگمان قدامی (ASI) پس از جراحی قطع دو، سه و چهار عضله راست خارج چشمی خرگوش و مشاهده سیر بالینی بیماری بدون دخالت درمانی و هیستوپاتولوژی بیماری در چشم‌هایی که عارضه‌دار می‌شدند. روش پژوهش: این مطالعه به صورت تجربی و آینده‌نگر بر روی مدل حیوانی خرگوش انجام شد. یکی از چشم‌های همه خرگوش‌ها به صورت تصادفی مورد جراحی سه عضله‌ای و چشم دیگر مورد عمل دو یا چهار عضله‌ای‌ قرار می‌گرفتند. انتخاب دستجات عضلانی هم به صورت اتفاقی بود. جراحی شامل قطع تاندون عضلات و بریدن حدود 10 میلی‌متر از طول آن‌ها و رها کردن عضله بود. خرگوش‌ها به صورت روزانه از نظر وقوع ASI و شدت علایم و طول مدت درگیری تا زمان بهبودی معاینه می‌شدند. در پایان، چشم درگیر همراه چشم سالم همان خرگوش تخلیه و مورد بررسی بافت شناسی قرار می‌گرفت. نتایج حاصل شده از گروه‌های مختلف مقایسه و مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: هشتاد و چهار خرگوش مورد عمل و معاینه قرار گرفتند که در 42 مورد، در یک چشم دو عضله و در چشم دیگر سه عضله و در 42 مورد یکی از چشم‌ها چهار و چشم مقابل سه عضله جراحی شدند. میزان بروز ASI در گروه دو عضله‌ای 4 چشم (5/9 درصد)، در گروه سه عضله‌ای 26 چشم (31 درصد) و در گروه چهار عضله‌ای 21 چشم (50 درصد) بود (001/0 P=). میزان بروز ASI در گروه سه عضله‌ای و چهار عضله‌ای به ترتیب 25/4 و 5/9 برابر گروه دو عضله‌ای بود. در گروه سه عضله‌ای شاخص بروز بیماری در زیر گروه عضلات "تحتانی و ‌داخلی و خارجی" از سایرین کم‌تر و از نظر آماری با اهمیت نبود. بیش‌ترین طول مدت التهاب مربوط به گروه چهار عضله‌ای (4/7± 4/17 روز) و کم‌ترین آن مربوط به گروه دو عضله‌ای (7/7±5/11 روز) بود، ولی اختلاف آن‌ها معنی‌دار نبود (2/0 P=). نتیجه‌گیری: اگر چه با جراحی روی تعداد بیش‌تری عضله‌ شانس ASI افزایش یافت، همه چشم‌های دچار ASI بدون درمان علایم التهابی در زمانی کم و بیش مشابه بهبود یافتند و حتی قطع هر چهار عضله راست منجر به از بین رفتن ظاهری چشم در هیچ یک از موارد نشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1391؛ دوره 18، شماره 1: 12-3.